Een emmertje voor de monnik

Monniken bedelen niet, want dat mag niet. Maar ze krijgen wel veel.  De Thai offeren graag en zijn de monnikken dankbaar dat zij hun gift in ontvangst nemen:  het verhoogt hun kans op een beter volgend leven immers. Naar de tempel kan je een gift meenemen voor de monnik: bruikbare, eetbare spulletjes, die geef je dan. Ze zijn te koop: emmertjes, gevuld met vissaus, wat noodles, wierookstokjes. En mooi verpakt in cellofaan. Ik zag ze op de markt en vroeg me dus weer wat af..wat moet je nou met zoveel emmertjes

En daarom informeerde ik dus bij die en gene wat die monniken nou met al die emmertjes (zie foto) doen.😳 Tja...al die giften, is ook wel veel voor de monnikken. Geld blijkt toch wel wat handiger...  de emmertjes worden daarom gewoon onaangebroken teruggebracht naar de verkoper en de monnik krijgt er geld voor, ietsje minder, want iedereen moet eraan verdienen immers. 😉 Ook de monnik gaat mee met de tijd.....

Sinds een paar dagen heb ik een auto hier. Mijn bungalowtje, zo'n 20 km van Chiang Rai heeft een prachtig uitzicht op de rijstvelden (nu staat er tabak) en de bergen daarachter. Van hieruit kan ik verschillende leuke uitstapjes maken. Ik bezocht gisteren  het enorme Singha complex. Een groot aangelegde tuin met theeplantages, dieren, bloemen, beelden, vijvers. In een open wagen heb ik tussen de Thai een rondrit gemaakt. Ik zag twee westerlingen, verder alleen Thaise en Chinese bezoekers. Namaste, buigingen voor me, vriendelijk lachend, ik krijg voorrang, veel bekijks voor die lange blonde vrouw dus. Ik merkte het daar, het Thailand van de glimlach dus, ik voelde me bijzonder en vereerd.

Ik had een briefje op het stuur van mijn huurauto geplakt: " links, Gerda!". Het went snel en ik heb het briefje niet meer nodig nu. Ook zet ik niet meer de ruitenwisser aan als ik richting aan wil geven. Iedereen krijgt voorrang van me en ik rij rustig en met veel plezier hier door dit prachtige landschap. Rotondes kent men hier niet, wel overal U bochten.

Volgende week moet ik even de grens over! Een zgn visumrun noemen ze dat hier. Ik ga naar Myanmar (Birma) omdat mijn 60 dagen verblijf bijna voorbij is. Daarom moet ik even de grens over en weer terug. Het is van hieruit een rit met de auto van ruim een uur. En daarna mag ik weer 30 dagen blijven hier.