Geen tijd meer..

Toen ik het bord zag, dacht ik echt nog even....ja had ik ook nog heen kunnen gaan. Een afstand van maar 135 km, nog geen twee uur rijden dus.. Helaas mag je met een huurauto de grens niet  over. En eigenlijk heb ik er ook geen tijd meer voor. Het is 30 jaar geleden dat ik in China was, maar ik  zou de verandering met destijds nog wel eens willen zien en even ervaren.

Zo blijft er altijd wat te wensen over en dat is maar goed ook. Ik ben weer terug in Chiang Rai en heb mijn intrek genomen in een gloednieuw hotel. Ik selecteer de hotels op “ouderdom” nu. Aldoende heb ik geleerd en ook gehoord van anderen. Men bouwt hier hotels, resorts en doet nooit meer iets aan onderhoud of renovatie. Als het bijna een bouwval is moet men het sluiten vanwege de slechte reviews.

Morgen lever ik de auto in op de luchthaven hier in Chiang Rai. Ik zal hem missen, een fijne auto waar ik toch ruim tweeduizend kilometer mee heb gereden. Dus ik ben flink aan het opruimen en opnieuw inpakken. Geen losse tasjes met spullen meer. Alles weer netjes in de koffer. En in Nederland moet er een briefje op mijn stuur: rechts rijden!😏

Die markten blijven me boeien hier: vaak zijn het overdekte hallen met tientallen stalletjes. Tijdens mijn wandeling vandaag liep ik er weer over. Tussen de groenten en de kip stond ook een stal waar de eigenaar relaxed op zijn tafel lag😀 De omstanders moesten lachen toen ik de foto maakte. Jaloers ben ik dan toch, want ik kan niet eens in een vliegtuigstoel slapen. 

Morgen vlieg ik met Air Asia naar Bangkok. En morgen is ook de dag van “ je bent er nooit op mijn verjaardag😩” Peter, 25 wordt hij dus! Als ik terug ben vier ik dat wel uitbundig, hij houdt wel  van lekker eten. 

En nu? Even naar buiten en tijd  voor lekker eten! In Thailand is het immers altijd en overal eten..eten..eten😀